دندانپزشکان و متخصصان ترمیمی و زیبایی از مواد مختلفی برای پر کردن دندان، رفع ترک و شکستگی دندان ها و احیای آن ها استفاده می کنند. مهم ترین و رایج ترین مواد پر کننده دندان در ادامه توضیح داده شده اند.
پر کننده های آمالگام
ابتدایی ترین و پر استفاده ترین ماده برای ترمیم دندان ها و پر کردنشان، آمالگام است. آمالگام معمولا برای پر کردن دندان های خلفی استفاده می شود و به دلیل ظاهر غیرطبیعی که دارد برای ترمیم دندان های جلو استفاده نمی شود.
آمالگام ترکیبی از نقره، قلع، مس و جیوه و یکی از قدیمی ترین مواد دندانپزشکی است. این ترکیب در برابر فشار زیاد ناشی از جویدن مقاومت می کند، با دوام است و به طور کلی به خوبی تحمل می شود. پر کننده های آمالگام به دلیل اینکه حاوی جیوه هستند برای اصلاح مشکلات دندانپزشکی در حین بارداری استفاده نمی شود
پر کننده های کامپوزیت دندان
کامپوزیت یکی از پر استفاده ترین مواد در صنعت دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی است و به تنهایی تعداد زیادی کاربرد دارد. کامپوزیت استحکام زیادی دارد، همرنگ دندان است و ظاهر طبیعی به دندان ترمیم شده می دهد. به پر کردگی با کامپوزیت معمولا پر کردن دندان با مواد همرنگ دندان گفته می شود.
پر کردن دندان با گلاس آینومر
یکی از امروزی ترین روش های پر کردن دندان ها استفاده از سمنت گلاس آینومر است. این ماده پر کننده استحکام نسبتا زیادی دارد اما ماندگاری پایینی دارد. به همین جهت کمتر از آن برای به عنوان پرکردگی استفاده می شود.
پر کردن دندان با سرامیک یا پرسلین
مواد پر کننده سرامیکی (تمام سرامیک) معمولا طی پروسه های اینله و انله دندان های خلفی مورد استفاده قرار می گیرند. این پر کننده ها در لابراتوار ساخته می شود و سپس توسط متخصص ترمیمی و زیبایی در محل حفره دندان نصب می شوند.
بعضی وقت ها تنها راه کشیدن دندان است
زمانی که نه مواد پر کننده و نه روکش دندان نتوانند دندان آسیب دیده را ترمیم کنند، دندان باشید کشیده شود. پس از کشیدن دندان باید برای جلوگیری از حرکت و کج شدن دندان ها با یک روش جایگزین جای خالی دندان را پر کرد. دندان مصنوعی، ایمپلنت دندان و بریج سه روش جایگزین دندان از دست رفته هستند که می توانند در نقش دندان عمل کنند.
اطلاعات بیشتر در مجله دندانپزشکی ایمپلنت
- ۰۰/۰۷/۰۴