با اینکه ارتودنسی قبل از ایمپلنت دندانی منطقی تر به نظر می آید، اما اگر دندان های اطراف ایمپلنت، جزء اهداف ارتودنسی نیستند، می توان پس از ایمپلنت نیز درمان ارتودنسی را انجام داد. به علاوه، اگر دندان ایمپلنت شده باید به عنوان نقطه اتکا برای تقسیم فشار بین دندان های دیگر استفاده شود، بیمار باید قبل از ارتودنسی، درمان ایمپلنت را انجام داده باشد.
چرا گاهی اوقات باید قبل از کاشت دندان ارتودنسی انجام شود؟
در برخی موارد امکان انجام درمان ارتودنسی برای افرادی که همین الان هم ایمپلنت کاشته اند وجود دارد. اما این کار لزوما قرار نیست جواب دهد یا کار درستی باشد. زیرا ایمپلنت کاشته شده زمانی که به استخوان جوش بخورد، دیگر مانند دندان طبیعی قابلیت حرکت و جابجایی جزئی با نیروهای ارتودنسی را ندارد. یعنی دستگاه های ارتودنسی قادر نخواهند بود آن ایمپلنت یا ایمپلنت ها را جابجا کنند و تنها دندان های طبیعی شما حرکت می کنند.
بنابراین برای دست یابی به بهترین نتایج در افرادی که هم جای خالی دندان دارند و هم مایلند ایمپلنت بکارند، در صورت نیاز و نبودن فضای کافی برای کاشت دندان، انجام درمان ارتودنسی قبل از جراحی ایمپلنت است تا در طول درمان ارتودنسی، هم دندان ها صاف و منظم شوند و هم فضای کافی برای کاشت دندان فراهم شود.
آیا با وجود روکش دندان می توان ارتودنسی انجام داد؟
برخی از افرادی که نیازمند ارتودنسی بزرگسالان هستند ممکن است یک یا چند دندان خود را روکش کرده باشند. به جز سوالاتی که درباره ارتودنسی و کاشت دندان از ما پرسیده می شود، امکان انجام ارتودنسی با وجود روکش دندان هم ممکن است سوالات و ابهاماتی برای بیماران و مراجعین ما ایجاد کند.
خبر خوب این است که حتی با وجود روکش هم می تواند درمان ارتودنسی را آغاز کرد. متخصان ارتودنسی طوری بریس ها و دستگاه های ارتودنسی را به روکش متصل می کنند که به روکش آسیبی نرسد. آن ها در طول درمان مراقبند که زروکش آسیب نبیند و یا مثلا شل نشود.
اما اگر بیش از حد نگران افتادن و شل شدن روکش دندان هستند احتمالا متخصص ارتودنسی به شما ارتودنسی متحرک را پیشنهاد دهد که در آن از پلاک های متحرک و شفاف برای صاف شدن دندان ها استفاده می شود و روی دندان ها سوار می شوند.